Zevk-i vaslınla geçen demlerimi yâd edeyim
Bırakın ağlayayım hâlime feryâd edeyim
Aşk ile âh edeyim şöyle ki te’sîrinden
Beni bin nâre yakan gönlümü ber-bâd edeyim
Tiğine secde edip kıble-yi ebrûya bedel
Aşkta ben de bir âyîn-i nev îcâd edeyim
Bunca demdir olurum aşk ile cûyâ-yi memât
Hiç demezsin ki şu mihnet-zedeyi şâd edeyim
Nâmık’ın niceye dek hâline rahm etmezsin
Sana âsî görünüp gayre mi feryâd edeyim.
Bir yanıt yazın